<- Terug


BassBlog #13 'Mag ik meejammen of alleen toekijken?'


Jamsessies zijn net een zandbak met kids erin. Sommige kids zitten waanzinnige zandkastelen erin te bouwen en deze goede bouwers zijn vaak ook al ouder (lees: meer ervaren) en/of erg getalenteerd. En daar sta je dan met je net vers aangekochte emmer en schepje van de zeeman... je wilt dolgraag ook een paleisje bouwen, maar je weet eigenlijk al dat een ronde toren die blijft staan en niet na 5 seconden in elkaar dondert al verdomd lastig is... beteuterd en ontdaan sta je te kijken naar de andere kids in de zandbak die vol lol staan te show-offen met de meest prachtige creaties en ook nog eens aan de haal gaan met dat blonde meisje met die geinige 2 staartjes van de hoek. Beteuterd stap je aan het eind van de middag op je driewieler, rijdt terug naar huis om maar weer -in je eentje- te dromen dat je een subliem romeins pilaar-achtig zandkasteel bouwt en ondertussen stug en keihard dooroefent met het on-mo-gelijke witte schelpzand van je blauwe huisparkiet genaamd "grote tjielpsmurf"...
 
Dit is hoe menige verzopen jamsessie word ervaren door muzikanten en/als publiek. Een groepje overgekwalificeerde kwallen en/of enorme ego's, of personen met 30 duizend lichtjaar ervaring die het hele "open" podium gesloten houden om zo maar zelf te kunnen mastur - eh - floreren... Dat is niet leuk voor het jonge aanstormende talent met het zojuist verworven emmertje en schepje... want ook die moet een kans krijgen om zich te gaan ontwikkelen. En muzikaal ontwikkelen doe je juist door met anderen samen te spelen. En je wordt er zelf echt beter van als je met betere muzikanten dan dat jijzelf bent speelt... dat zal iedereen beamen... En juist omdat iedereen dat beaamt, mag iedereen ook meteen hand in eigen boezem steken en dus een stapje opzij doen voor het aanstormende talent. Een kans geven en mee laten spelen! Want het is al enorm met de billen bloot voor de onervaren muzikant om op zo'n podium te gaan staan. En als het er dan ook nog op lijkt dat het een soort leeuwenkuil is waar je niet ongeschonden uit kan komen omdat je afgezeken, of nog erger, het podium afgewerkt gaat worden tijdens het spelen is de drempel nog hoger dan dat het podium al is... (en ik kan een hele lijst opsommen met namen, data en zelfs tijdstippen over dit fenomeen, want er lopen een paar draken rond....)
 
Voor zover ik weet is er niemand met een drumstel, een gitaar, een basgitaar, toeter of keyboard in zijn handen geboren en hebben alle muzikanten het spelen ergens moeten leren... dus is het verdomd aardig als je dat leerproces ook een ander mag gunnen ipv het door jouw verworven muzikale kunnen angstvallig-als zijnde kapitein één-oog-te beschermen tegen kapers op de kust. Want deze techniek wil nog weleens parten spelen in de zandbak. Je kunt als kastelen bouwer vooral ook heel goed of de beste zijn van de zandbak door er vooral niemand anders in te laten... maar uiteindelijk stopt je eigen leerproces dan ook, want je inspiratiebron is niet onuitputtelijk wanneer er geen input van buitenaf is. En juist de goede muzikanten zouden zeer goed in staat moeten zijn de minder goede muzikanten te helpen om beter te gaan klinken. Echter dat vereist dan weer wel meer muzikaliteit dan jezelf enkel verschuilen achter je truukjes.
 
Daarnaast zit er ook nog een grote valkuil in de jamzandbak en dat kliek-vorming (moddergroepje). Dit is funest voor een jamsessie. Het veroorzaakt vaak het droogbloeden van je sessie. Er komt geen "nieuw bloed" meer binnen (die op hun beurt ook weer ander nieuw publiek mee gaan nemen) en wanneer de kliek-vorming ook nog eens muzikale voorspelbaarheid gaat worden op het podium, dan blijft het publiek op den duur ook weg omdat het namelijk écht altijd hetzelfde is...
 
Twee jammerlijke dingen op je jamsessie dus... kliekvorming en hoogdrempeligheid (vaak veroorzaakt door dezelfde kliek-vorming)...
Wanneer dat gebeurt mag de desbetreffende kroegeigenaar/sessieleider zichzelf toch maar eens even gaan afvragen wat het doel van de door hem/haar georganiseerde jamsessie is. Is dat een colle bak vol gezeligheid en een divers publiek of is het het in stand houden van een klein clubje "ons kent ons" muzikanten? Dit laatste gaat geheid mis. Op den duur komt daar niemand meer op af. Zowel geen publiek als geen nieuwe muzikanten.
 
De muzikanten zelf, mits ze een uitdaging zoeken, zullen dus ook moeten zorgen dat er een uitdaging blijft. En dat betekent: nieuwe muzikanten erbij en op het podium. En natuurlijk veel wisselen. Elke dag een boterham met jam gaat ook snel vervelen, afwisselen dus. Verversing van je clubje op het podium kan leuke (en ook minder leuke) verassingen opleveren. Echter, in de variatie zit juist de creativiteit en de uitdaging die een open sessie open en onvoorspelbaar maken. En met veel wisselen kun je dus ook nog het aanstormende talent een plaats en kans gunnen. Laagdrempeligheid en samenwerken voor een mooier zandkasteel dan dat je in je eentje kunt bouwen.
 
Zo ben ik zelf, in het kader van laagdrempeligheid en open sessie, een vervend voorstander van het 3 nummers regelement. Maximaal 3 nummers achter elkaar OF max. zo'n 15 minuten op het podium staan en dan hups eraf en de volgende muzikanten erop. Dat geeft een enorm dynamische sfeer, waarop veel mensen een kans krijgen en er ook -juist door het snelle en vaak wisselen- interessante kruisbestuivingen kunnen ontstaan.
Ik hoop dan ook altijd dat ik niet de enige ben die het zuurbevochte plaatsje(getver) alweer na 3 nummers afsta aan iemand anders. Ik hoop dan dat iedereen dat dan doet om hetzelfde tempo en afwisseling en dus uitdaging erin te houden. Maar helaas, vaak zie je toch dat er dan iemand die na jou komt vervolgens 1,5 uur op het podium zichzelf of zijn ego gaat staan te bevredigen en dat te herhalen en herhalen en herhalen en herhalen. Dan ben ik vaak snel met mijn emmertje en schepje er maar weer vandoor... zo'n open podium kan een hele mooie smeltkroes van creativiteit en grooves zijn wanneer iedereen daar op klimt met het idee om met de hele groep goed te gaan klinken ipv proberen te laten zien hoeveel beter je eigen ego/individu dan de groep is.
 
Kortom: bij zo een open sessie moet je kliekvorming vermijden en ook de minder ervaren muzikanten mee op sleeptouw nemen. Je kunt alleen maar beter en meer ervaren worden door meer te spelen en daardoor meer te ervaren.,Wanneer de muzikanten op het podiumer er open voor staan om iemand te stimuleren in plaats van te over-rulen kunnen er echt hele toffe dingen gebeuren. Je kunt met snel rouleren ook altijd nog zorgen dat je een paar nummers met een heel sterk solide clubje doet zonder de intentie om anderen weg te spelen maar neem daarna wel de handschoen op om ook met wat beginners iets tofs te gaan doen. Deze laag drempeligheid van een open podium maakt het dan voor een veel grotere groep leuk en intressant.
 
Mocht je echt een alleen maar een hoogdrempelige en hoge(re) kwaliteit willen nastreven in je sessie, kondig het dan niet aan als een 'open jamsessie', maar als een (gesloten) sessie - en - zorg dan ook dat de muzikanten goed betaald worden !...Want het is zeer waarschijnlijk dat de kroegbaas op zoek naar gratis goede muziek is... onder het mom van open jamsessie waar echt alleen maar "kwaliteits muzikanten" zichzelf mogen laten uitbuiten. "Goede muziek voor niets" - maar wel een volle tent voor de kroegbaas is vaak berust op louter winstbejag met de goede muzikant als slaaf van de kroegbaas. Wat natuurlijk in deze tijd van crisis gerechtvaardigd is voor de kroegbaas om te proberen, maar niet echt aan te raden voor de beroepsmuzikant is... Of je creëert een open jamsessie met als doel muzikale kruisbestuiving OF de muzikant moet er financieel 'beter' van worden (eten kunnen kopen en/of je huur betalen) in een 'gesloten' ' hoge kwaliteit 'jam'sessie of noem het anders gewoon een optreden. Maar niet rare of slechte combinaties hiervan. En nieuwe en goede andere muzikanten leren kennen op een jamsessie ergens in de middle of nowhere valt onder de categorie 'open jamsessie' :) en die kunnen heel gaaf zijn! Hopelijk tot ziens ergens bij een open jamsessie, ik zal zelf mijn emmertje en schepje meenemen zodat ik niet de jouwe hoef lenen....
 
Anyway, tot de volgende and let me enjoy your music!



Lees meer:

<- Terug