<- Terug


BassBlog #15 'Vroeger...toen werd er pas goede muziek gemaakt...'


Jammerrrrrr, vroeger bestaat niet meer! Vette pech dus. Komt niet meer terug tenzij in een goedkoop retrojasje of op een verzamel cd aan de kassa bij het Kruidvat -speciaal daar tentoongezet voor een onverwachte nostalgische impulsaankoop- waar je net je anti-rimpel crême of een shampoo met koeientong ingrediënten tegen extreem beginnende kaalheid aan het kopen bent. En, laat me raden, van de hedendaagse muziek snap je eigenlijk niet meer zo goed wat daar nog aan is. Het klinkt toch al-le-ma-al het-zelf-de...
 
Maar is dat wel echt zo? Want zeiden jouw ouders ook niet dat jouw muziek 'al-le-ma-al het-zelf-de' klonk? Dat er geen melodie meer inzat? dat het geen 'échte' muziek was/is..? En wat dacht je van deze argumenten " ik houd van alle goede muziek" of "ik houd alleen van 'echte' muziek, en ik kan het weten wat echte muziek is, want ik ben een volledig onbevooroordeelde 'goede' muziekliefhebber". En iedereen beweert iets anders over wat 'goede' of 'echte' muziek zou moeten zijn ... tja.... iemand zal het wels bij het rechte eind hebben, maar allemaal tegelijk bij het rechte eind hebben, dat kan dan dus net weer niet.
 
Laten we even wat nader gaan kijken hoe muziek appreciatie tot stand komt, en www (wis, waarachtig en waarempel), dan blijkt uit menig onderzoek toch echt naar voren te komen dat je maar een heel kort moment van je leven ECHT op extreem hoog niveau beïnvloed wordt door muziek. En jawels, daar gaan we weer, de (pre)puberale tijd is extraorbitant sterk hierin. Eigenlijk de fase vlak voor je pubertijd EN je pubertijd zelf. Maar let wels; in de pubertijd heb je met nog één -wellicht sterker- fenomeen te maken. Namelijk; je 'vrienden'-groep (je zogenaamde peer-group om maar eens een massive populair woord in te touchen op mijn ipadscreen). Dat blijkt toch wels de sterkste factor 'ever' te zijn voor je doen en laten-en daarmee dus ook je apprecitie van muziek(stijlen).
 
De pre-puber fase en je puber(feest)fase is tijd waar alle prikkels van buitenaf plots keihard (emotioneel) binnenkomen en gelabeled gaan worden in je kop. Er zijn wat hersengebieden (en voor muziek gebruiken we er by-da-way de meeste tegelijkertijd dan bij welke handeling dan ook, namelijk 12 afzonderlijke functie gebieden zijn plots actief bij het absorberen en ondergaan van muziek bewijzen recentelijke MRI scans, en dat aantal is ongeëvenaard dan bij welke andere handeling dan ook) die plots in een enorme vaart beginnen te groeien na je tijd van foetus-alien-embryo-baby-goblin-trol-kabouter-peuter-kleuter-fase. En al deze 'nieuwe' hersengebieden die groeien en geprikkeld worden vragen ook om nieuwe 'markers', etikketjes. En laat muziek nu net een enorm goeie labelaar zijn, een etikketmachine van jewelste! Denk er maar eens even over na, je eerste liefde, zoen, vrijpartij, de eere keer alleen met je vrienden op vakantie, je eerste middelbare schoolkamp... Ik weet zeker dat de muziek die er toen afge-mpdriet werd en je nu ergens onverwacht hoort je on-her-roep-e-lijk terugbrengt naar de staat van weleer... Nostalgische chemie ten top... Jawel hebbes, in jouw hoofd misschine nu wels een liedje van toen als je je ogen sluit en even een seconde terugdenkt aan je eerste schoolkamp! Of misschien hoor je wel enkel een hele hoge piep. In dat geval heb je te-veel, te-lang en te-vaak naar te-harde muziek geluisterd... Jammer, die piep is nu 'your forever best friend' dus..
 
Het labellen van gebeurtenissen en emoties door een muziekherinnering is een hele sterke binding. Er is echter nog een binding die nòg sterker is, geur! En aangezien geur nog niet reproduceerbaar is via email, pirate-bay en usb drives, denk ik dat de BUMA-STEMRA beter zichzelf daarop kan gaan focussen dan wat betreft het enkel zichzelf verrijken over de rug van publiek eigendom. En for your info... De kindervrienden van Walt Disney stonden te watertanden aan de wieg van hun pasgeboren geldboom genaamd "patent"... De wijze broertjes Warner Bros. vonden hun weg vrij snel richting de claim cultuur van Walt Disney, en het kromme copyright rechten stelsel(walt disney neemt een eeuwenoud volksverhaal cq. sprookje uit de tijd dat men het woord copyright niet kon schrijven omdat het nog niet bestond, maakt er een filmpje van en beschermt vervolgens lifelong het verhaal ten gunste van eigen inkomen... (moet je even dit online kijken  RiP!: A Remix Manifesto, zie onderstaande link) Maar dit is weer een topic van geheel andere orde.... :)
 
Terug: Door dit emotie labellen in je hoofd, krijgt de muziek en de klank van de tijdsgeest waarin je (pre)pubert een enorme overwaardering. En doordat er later minder dingen 'absolute nieuwe gebeurtenissen' zijn in je -overigens ook al verder uitgegroeide en ontwikkelde- brein, neemt de 'waardering' van de die muziek af, omdat het geen label plaatsje meer krijgt in je brein en omdat het 'anders' is dan jouw referentie kader, je luistert op een andere manier, noemt veel dingen een kopie van dingen die jij al gehoord hebt. 'Aging' heet dat... Daarom staat die 'best of' cd ook bij de kassa van het kruidvat omdat jij nu anti-rimpel of anti-kaalheid middeltjes aan het kopen bent. Omdat je aan het agen bent. En omdat de platenmaatschappijen een op winst gestoeld bedrijf is, een soort geld(leen)bank met bijbehorende al dan niet verantwoorde condities mbt tot terugbetalen en eigendoms recht vergelijk het met een huis kopen wat nooit van jou gaat worden bijvoorbeeld maar wat je wel zelf gebouwd hebt. Deze platenmaatschappij springt handig in op het fenomeen 'nostalgische muziek' en probeert aan jou de muziek te verkopen die al thuis hebt, echter in een nieuw uiterlijk jasje, en jouw drang naar het veilige en ook spannende verleden maakt dat je dat nog koopt ook...
 
Dus... De kernvraag: was vroeger alles wels beter? Zijn wij eigenlijk niet gewoon blijven hangen in onze 'gevoelige' periode?Wilt ons handige brein niet gewoon simpelweg vasthouden aan de klanken van onze jeugd? Betekenisvolle, 'echte', 'goede' muziek, enkel omdat het een emotionele herinnering verherbergt. De klank van het verlangen... De Top 2000 als nostalgische herinnering motor.
 
Muziek is toch pas muziek als het iets met je doet...
 
Tot de volgende!

De beloofde link:

RiP!: A Remix Manifesto

http://www.youtube.com/watch?v=otCImNtKqwk

This is a 2008 open source documentary film about "the changing concept of copyright"
 



Lees meer:

<- Terug