<- Terug


BassBlog #30 ‘Wat is de motor van de song?’


Wat zorgt ervoor dat de heupen gaan bewegen? De hoofden gaan knikken of schudden? Een van de partijen in de ritmesectie moet de beat zo “indiceren“ dat er een ritmisch motortje ontstaat dat on-weer-staan-baar is... En wie kent het niet, het uiterst herkenbare drumpatroon van Billy Jean (al een feestje na de eerste maat) of andere klassiekers als Bad Case of loving you of Gimme all your loving van ZZtop? Maar wat zij “in common” hebben, is toch echt een moordend simpele-maar poepstrakke-“Ham-kaas” beat. Niks geen tierlantijnen, geen rare zestiende of off-beat geplaatste geaccentueerde achtsten in het patroon. Nee hoor, ‘Les 1’ van de drumles, en dat 3 minuten en 21 seconden lang. En uiterst nauwkeurig. Nog een beetje mooi de galmstaartjes in de studio eraan hangen zodat het echt lijmt en niet verzuipt en voila, het motortje van de band rolt... en de andere partijen mogen daar mooi op stapelen en inhaken.
 
Maar wat nu als dat motortje niet gaat rollen in je bandje? Dan, wederom, kan je als bassist ingrijpen en zorgen dat het een ronkend en rollend geheel word. Accentueren, detaileren en pulseren die handel. Een onderverdeling maken in je baspatroon ook al lijkt deze zo saai op het eerste gezicht. Met een beetje visie ga jij in een keer de motor van de band zijn. Dan mag de drummer weer gewoon met de muziek meedrummen, maar draag jij het geheel.
 
Of je” trouwt” met de drummer’s snare zodat jullie spontaan complementair worden. Als bassist laat je dan in je achtsten patroontje de snare “vrij”waardoor er een “oorzaak-gevolg” of “vraag-antwoord” spelletje komt, wat onvermijdelijk de drummers attentie zal trekken doordat zijn snare in een keer “vrij” in de herrie-mix komt te liggen, en hij voelt... ‘hee, er doet iemand mee’...
 
Maar wanneer de drummer al rolt, kun je als bassist een veel makkelijker tapijtje maken door je achtsten door te laten rollen. Dan is de drummer de motor en ben jij een vuller. In rock gebeurt dat regelmatig. Over het algemeen heb je zogenaamde ‘rockers’ of ‘funkers’ in basland. Dat heeft simpelweg met de visie en je accenten te maken. Niet met welke toon je speelt. Articulatie dus. Rock articuleer je anders dan Funk.
 
Ik ken drummers die met een simpele “ham-kaas” beat een hele tent op z’n kop zetten. Al bij de soundcheck word je blij! Dat rolt als een tierelier. Helaas ken ik ook drummers die dat niet of nauwelijks hebben. Het heeft niets met het totale volume te maken. Het is het onderliggende samenspel van de verschillende drumonderdelen die samen een moving-machine vormen ... of niet...
 
Maar zo zijn er ook genoeg baslijnen die juist die groovende functie –en dus de motor ofwel de lead- hebben. Denk aan ronkende grooves als ‘Rappers Delight’ (eigenlijk ‘good times’ van Chic), deze bassline draagt op zichzelf al de hele beat en band. En juist de continuiteit van die lijn – Dát is de motor... pulzeren die handel dus... vraag en antwoord – oorzaak en gevolg... de drie tonen op de beat als een betonnen blok, een variatie/antwoord in de maat erop , en nog een keer zoiets een rondje later. Ijzersterke (muzikale) zinnetjes.
 
 
Of ‘Another one bites the dust’ een afgeleide riff hiervan. Pats boem, weer drie erop en een antwoordje. Of in ‘Push Up’ van de Freestylers... wie heeft daar de rolling lead? Juist, de baslijn... dat is the headmover... In veel muziekgenres moet je toch echt zorgen dat je die –dansbare-(muzikale) hook goed voor elkaar hebt.
Die partij is the lead. De leider van de song, de kapstok waar de rest rond omheen gevormd is. ‘It ain’t no fun to me’ van meester Larry Graham… zijn baslijn, die heeft de ultieme lead daar. Luister eens goed naar de songs die voorbij zoeven op je ipod of mp3-r en probeer eens te ontdekken welk instrument nu echt de key van de move heeft. Is de drumbeat onweerstaanbaar? De baslijn? Of...
 
Zoals in ‘Get lucky’ de onevenaarbare slag gitaar hook van Nile Rogers (juist, de man van Chic (good times –le freak ed.) – Daft Punk – B-52’s (Love shack) - David Bowie (Let’s Dance album en song) – Madonna (like a virgin) – Duran Duran (reflex – hungry like the wolf –notorious – decade) – Sister Sledge (We are Family)). Ja, Het gitaarpartijtje in Get lucky is de groove – de motor van het liedje...
 
Ga op jacht om als muzikant in ieder geval de tools te gaan beheersen om de groove over te brengen ... de lead ‘te pakken’. Ga ontdekken wanneer je complementair moet spelen (de motor aan iemand anders over te laten (die hem al heeft) of juist te herkennen wanneer in een song de motor ontbreekt en daarop te anticiperen.
 
Hoe je dat moet doen? Het begint met luisteren naar nummers die je in beweging brengen. Dan kun je vervolgens gaan kijken welke elementen jou juist in beweging brengen in dat nummer. En waarom? Vaak is het een herkenbaar en onweerstaanbaar rondje. Ofwel een Riff of een Hook. Of een (repeterende) sound... Zodra je de tools hebt om zo’n patroon te herkennen, kun je ook gaan kijken en ontdekken welke songs – of bands – dit niet hebben. Het wil niet zeggen dat je (meteen) een hook kunt schrijven of maken, maar je kunt wel herkennen dat een song – of band – deze niet heeft en er naar op zoek gaan... want... als niemand de leiding heeft, gaat het over het algemeen ook nergens heen...
 
Dus.. zoals Mr. Nile Rodgers weet en showed ‘It’s all about – da Groove ‘en who takes the lead… Een partij in je song moet zo pakkend zijn… de motor... en de rest mag aanvullen...maar n ieder geval moet één partij de bepalende factor hebben.
 
Tot de volgende!



Lees meer:

<- Terug