<- Terug


BassBlog #23 'Interpretatie van muziek sheets'


Bladmuziek schrikt veel mensen af. Zeker in de rockmuziek, welke een punk/anarchistische achtergrond heeft, zie je vaak dat papiertjes uit den boze zijn. Op zich is met spel
en vanuit het hoofd niets mis, steker nog - het uitschakelen van de visuele afhankelijkheid van een papiertje (of tegenwoordig iPad) resulteert vaak in een betere connectie met je medemuzikanten of met de muziek vibe rond je heen. Echter,
wanneer je, zoals ik soms, per week 3 invalklussen heb a 30 nummers elk, en je dus 90 nummers in het weekend eruit moet knallen, is het onmogelijk om al die nummers van kop tot staart te onthouden en uit je hoofd te spelen. Dat heeft niets met luiheid te maken, maar puur met absorbtie vermogen. De muziekspons zit dan vol. Dus als een machine schrijf je dan al koffiedrinkend de nummers uit. Maar hoe dan? Noot voor noot is ook al een tijd slurpende opgave. Dus je gaat gedeeltelijk vertrouwen op je muzikale bagage en gedeeltelijk op je snel gemaakte routekaart, alsof je naar je optreden rijdt onder het genot van een tom tom...
 
Deze routekaart moet dus wels de essentiele informatie bevatten voor jou als muzikant. Alle benodigdheden om van intro tot outro te kunnen spelen, met herkenbare punten en - niet te vergeten - de basis groove. Je noteert dus een aantal basis items als een speer op je papier. De toonsoort en/of je begin toon, je basis groove voor je intro/couplet, het aantal maten dat een bepaald blok duurt (zie mijn vorige blogs) het tempo, een feel (of voor jou misschien een herkenbaar nummer met dezelfde feel (bv motown groove, of can't hurry love baslijn). Al gaande weg ga je dus op je gehoor meespelen met de andere musici maar met de routekaart voor je neus. Precies eigenlijk zoals een tom tom doet. De tom tom stuurt namelijk niet voor jou, de tom tom kan niet zien of er een auto voor je rijdt, of dat je in kunt halen, of ofdat er een obstakel aankomt. Deze dingen zijn nog steeds de human factor. Jij bestuurt de auto en je gebruikt de tom tom enkel als indicatie voor de richting. Wanneer er dingen veranderen, verander jij mee. Intuïtief en auditief dus.
 
Benader je uitgeschreven partij dus ook op die manier, en, maak een partij dus ook op die manier. Gebruik de partij om de aankomende route te zien. Markeer belangrijke punten als een speciale riff, een stop, een fill of een break. Zodat je deze dus ook al aan kunt zien komen en je jezelf tijd kunt gunnen erop te anticiperen, rond te kijken naar je mede muzikanten om te kijken of zij zich er ook bewust van zijn dat er iets aankomt. Op die manier ben je dus èn aanwezig in het moment zelf op het podium in de muziek, èn je bent je ervan bewust wat er de komende secondes gaat gebeuren. Maar het blijft een interpretatie...
 
De interpretatie van deze leidraad is essentieel aangezien je namelijk nooit een liedje 100% naspeelt. Klankmatig is dat al lastig omdat je niet honderduizend studio effecten hebt op je geluid, maar ook dat het tempo misschien live wat hoger ligt, ofdat het nummer misschien getransponeerd is (omdat de vocals de hoogte niet aankunnen), of omdat je simpelweg andere instrumenten hebt, of te weinig instrumenten. Je speelt dus zowiezo altijd al een 'interpretatie' van een liedje. En daarmee kan het dus ook zijn dat je partij aangepast moet worden op het moment supreme! Het kan namelijk zijn dat om wat voor reden dan ook dat de drummer net met een andere feel speelt of dat de slag gitaar net een ander slagje eruit floept. Daardoor kan de ritmische groovemachine uit balans komen. En dat moet je dus -live- opvangen. Dan kan het zijn dat je geen 16de voor de tel moet spelen, maar een achtste, simpelweg omdat het anders niet grooved... adjust the groove dus. En dus luisteren naar het geheel en je plaats bepalen in dat geheel. Durven te veranderen. Niet exact de plaat kopieren wanneer je merkt dat het niet werkt...
 
De holy groove is vaak niet te noteren maar slechts enkel te voelen. Vertrouw daar dus ook op. En als je een bladmuziek statief hebt, plak daar dan ook op : "The Groove, The Groove & Nothing But The Groove so help me God", of, wanneer God het niet doet voor jou, mag je ook Allah opschrijven. Of Budah, of Horus, Universe etc. De groove is ook wat mensen voelen en wat mensen tot bewegen aanspoort. En dat samen bewegen... op hetzelfde moment, die universele beweging, daar draait het om. Allahmachtig belangrijk dus...
 
Daarom worden er voor drums en bas vaak geen partijen uitgeschreven tot op de noot, maar slechts suggesties gedaan in je partij "ongeveer zo", dat heeft een reden. Niet omdat mensen geen drum- of baspartijen kunnen schrijven, maar omdat deze mensen juist realiseren dat de groovemachine moeilijk volledig te noteren is. De dynamische zwaartepunten, de ankerpunten in de maat, de onderverdeling van de dynamische ritmische partijen, de nadruk op sommige tonen...al deze punten zijn lastig te bepalen. De human factor dus...
 
De tip is dus: Noteer de basis groove van je ritmische lijn zodat je weet wat het zou moeten zijn. Maar staar je er niet blind op. Gebruik het als een indicatie, een startpunt. En merk je dat het niet grooved, pas het aan. Ook al wijk je dan van de originele partij lichtjes af. En wanneer het goed voelt: niets meer aan doen! Houd dan de ankerpunten daar waar ze zijn.
 
Over het hoe te noteren van deze basis groove en veel voorkomende grooves, daar kom ik een andere keer op terug!
 
Tot de volgende!



Lees meer:

<- Terug